امیر خان پرور
به روزای بعد از تو فک می کنم
که عین جهنم می مونه برام
نه راه عقب گردی دادی بهم
نه پای دویدن که سمتت بیام
ببین زندگی بعد تو سردهِ...سرد
یه کوهه که افتاده رو دوش من
بمون تا ابد ...شونه خالی نکن
بری سرد می مونه آغوش من
هنوز اولین قول توو عمرمو
که مردونه دادم بهت یادمه
صدای نفس های پشت همت
هنوز جزِ آهنگای شادمه
میری و می دونم که بعد تو باز
مث بچه ها زود لج می کنم
خدا رو می بینم ولی قبله مو
به سمت نگاه تو کج می کنم
مث کوچه ها تنگ میشه برام
همون جاده ای که تو رو داده بود
کلافه شدن ؛ دل ندادن به راه
برام سخت اما برات ساده بود
کسی که یه روز دستتو می گرفت
دیگه باخت دنیاشو رودست خورد
برات راه دل کندنو باز کرد
ولی آخر خط به بن بست خورد