اخبار سایت
آرشیو
شماره پنجم نورهان خرداد 1391 (32)
شماره ششم نورهان مرداد1391 (36)
شماره هفتم نورهان آبان 1391 (25)
شماره هشتم نورهان دی 1391 (39)
شماره نهم نورهان بهمن 1391 (41)
شماره دهم نورهان اسفند 1391 (15)
شماره یازدهم نورهان اردیبهشت 1392 (17)
شماره دوازدهم نورهان مرداد 1392 (14)
شماره سیزدهم نورهان مهر1392 (17)
شماره چهاردهم نورهان دی1392 (19)
شماره پانزدهم نورهان فروردین 1393 (31)
شماره شانزدهم نورهان تیر 1393 (17)
شماره هفدهم نورهان مهرماه 1393 (29)
شماره هیجدهم نورهان دی ماه 1393 (18)
شماره نوزدهم نورهان خرداد1394 (31)
شماره بیستم نورهان مهر 1394 (29)
شماره بیست و یکم نورهان فروردین 1399 (45)
شماره بیست و دوم نورهان مهر1399 (31)
شماره ی بیست و سوم نورهان آذر 1399 (47)
شماره ی بیست و چهارم نورهان بهمن 1399 (82)
شماره ی بیست و پنجم نورهان فروردین 1400 (48)
شماره ی بیست و ششم نورهان خرداد 1400 (45)
شماره بیست و هفتم نورهان شهریور1400 (47)
شماره بیست و هشتم نورهان آذر 1400 (75)
شماره بیست و نهم نورهان خرداد 1401 (26)
شماره سی‌ام نورهان دی 1401 (29)
شماره سی و یکم نورهان آذر1402 (39)
تقویم
جمعه ، 10 فروردين ماه 1403
20 رمضان 1445
2024-03-29
آمار بازدید کننده
افراد آنلاین : 266
بازدید امروز: 12675
بازدید دیروز: 13187
بازدید این هفته: 25862
بازدید این ماه: 111468
بازدید کل: 14686583
فرم ارتباط


موضوع
نام و نام خانوادگی
ایمیل
شماره تماس
وبلاگ یا سایت
توضیحات



مُمِد باشی یا مُفرّح

                                 

                                       نسرین فرقانی


من از جدایی برمی گردم

از جایی بین خط ها و جدول ها

از جایی که مرا می شناسی

و من که خودم را می توانم

هر بار در آیینه ببینم

و بگویم چقدر شبیه خودم هستم

هر بار می رویم و نزدیکتر می شویم

و دوباره باریکتر می شود

نصف النهاری که نصفه بیشتر مرا به شب می بخشد

دو نیم کره با هم بر ساعتی که سرعت مرا

در رفت و برگشت کندتر کند

به پیشنهادات تازه تری روی میز فرضی رسیدند

اما این میزها بر پایه های باریکی نشسته است

که هیچ کلمه جرات ماندن را نمی یابد

که گفته که باید از درون خویش مردی باید

برون آید و کاری

کارها را اهل حل وعقد می کنند

که دایم ریسمان دست ها را باز می کنند، دستبند دلها را می زنند

جایی باز می کنم خودم را و جایی که خودم باشم

و جایی دیگر دوباره گره بر پیشانی/ بر سایبان نگاه

 تمام داستان ام را می شنوی

 هر لحظه می چسبم ته کلامی

دوباره واو عاطفه را به درون می کشم

مُمِد باشی یا مُفرّح یا مشروح ، یا مقطوع

جایی می افتی، می نشینی، پخش می شوی

پا پس نکش/ لب ورنچین

جهان پر است از پازهایی که گوشه هایی گیرا دارند

 از هر خط که بیفتی

 نقطه ای تازه می پرد

که دستی از زاویه را بگیرد

و دست دیگرش گونه هایت را پاک خواهد کرد

                                              

                                                                                                      نسرین_فرقانی

 







ثبت نظرات


موضوع
نام و نام خانوادگی
ایمیل
شماره تماس
وبلاگ یا سایت
توضیحات