اخبار سایت
آرشیو
شماره پنجم نورهان خرداد 1391 (32)
شماره ششم نورهان مرداد1391 (36)
شماره هفتم نورهان آبان 1391 (25)
شماره هشتم نورهان دی 1391 (39)
شماره نهم نورهان بهمن 1391 (41)
شماره دهم نورهان اسفند 1391 (15)
شماره یازدهم نورهان اردیبهشت 1392 (17)
شماره دوازدهم نورهان مرداد 1392 (14)
شماره سیزدهم نورهان مهر1392 (17)
شماره چهاردهم نورهان دی1392 (19)
شماره پانزدهم نورهان فروردین 1393 (31)
شماره شانزدهم نورهان تیر 1393 (17)
شماره هفدهم نورهان مهرماه 1393 (29)
شماره هیجدهم نورهان دی ماه 1393 (18)
شماره نوزدهم نورهان خرداد1394 (31)
شماره بیستم نورهان مهر 1394 (29)
شماره بیست و یکم نورهان فروردین 1399 (45)
شماره بیست و دوم نورهان مهر1399 (31)
شماره ی بیست و سوم نورهان آذر 1399 (47)
شماره ی بیست و چهارم نورهان بهمن 1399 (82)
شماره ی بیست و پنجم نورهان فروردین 1400 (48)
شماره ی بیست و ششم نورهان خرداد 1400 (45)
شماره بیست و هفتم نورهان شهریور1400 (47)
شماره بیست و هشتم نورهان آذر 1400 (75)
شماره بیست و نهم نورهان خرداد 1401 (26)
شماره سی‌ام نورهان دی 1401 (29)
شماره سی و یکم نورهان آذر1402 (39)
تقویم
جمعه ، 10 فروردين ماه 1403
20 رمضان 1445
2024-03-29
آمار بازدید کننده
افراد آنلاین : 273
بازدید امروز: 7328
بازدید دیروز: 13187
بازدید این هفته: 20515
بازدید این ماه: 106121
بازدید کل: 14681236
فرم ارتباط


موضوع
نام و نام خانوادگی
ایمیل
شماره تماس
وبلاگ یا سایت
توضیحات



سولانین

                               
                                       لیلا صادقی

 

 

از مجموعه شعر-داستان «سولانین»، در دست انتشار

  

یک دقيقه

 

آخر همه‌ی قصه‌ها بعد از فقط چند دقيقه

دوباره از نقطه‌ای شروع می‌شود

که پیش نمی‌رود

پس نمی‌کشد

می‌ماند میان جاذبه و راه شیری

جایی که نمی‌چرخد به دور خودش

می‌ایستد میان موهاي خرمايي تو و لبخندي

كه ديگر

از خیابان‌ها نمی‌گذرند

زل می‌زنند به تو

که آمده‌ بودی شبیه رفتن

مانده‌ بودی شبیه نبودن

یکی از تاریک‌ترین میزها را سنگر گرفتيم برای نشستن

یک فنجان زهرمار، چه فرقی می‌کند وقتی سیاره‌ها از پشت شیشه

دور می‌شوند و

جنگ

با اشاره‌ی انگشت شروع می‌شود

چه اهمیتی دارد که کجا تمام شود

وقتی آخر همه‌ی قصه‌ها بعد از فقط چند دقيقه

تانکی اشاره می‌کند به تو

فریاد می‌زند با لوله‌ای از ته حلقش که دوستت دارد

بعد جای تسمه‌ای که می‌چرخد

با چرخ‌دنده‌هایی که خاطره‌اند روی پشت تو

یا پشت روی تو

چه فرق دارد این پشت و رو

وقتی همه‌ی آدم‌های اینجا یا چرخند و یا زنجیر

یکی می‌رود برای اینکه می‌رود

و یکی می‌چرخد که بچرخاند

آخر همه‌ی قصه‌ها بعد از فقط چند دقيقه

دچار می‌شویم به نفسي كه باريك مي‌شود و

 

سه دقيقه

 

به دنیا آمده‌ام

در یک دوازدهم سال

گوسفند می‌شود بخشی از دویدن

سلاخی شدن روی میز صبحانه

بخشی از دل بستن و باز کردن

وقتی که مربا مالیده می‌شود روی نان و کره

و خر

بخشی از خوردن، خوابیدن، خرریدن و خرامیدن

به دنیا آمده‌ام

برای نقطه شدن زیر علامتی شبیه سوال

در یک دوازدهم سال

کنار عقربه‌های پشت به‌هم

روی صفحه‌ای آن طرف قلب‌ترین بخشی که مدفون

تمام کسانی که روزی تکه‌ای از تصویر بین دو پلک

 

     .....و تنها چند دقیقه.....

             تمام شد؟

 

 

تلنبار می‌شوند در سلول‌های مغز استخوان

روی هم

پلاکت‌ها

اتم‌هایی که به هم می‌چسبند و چیزی را صدا می‌زنند

خاطره‌هایی که جاری اما جایشان خالی

یکی یکی

پشت هم

پشت به هم

تنها به‌ این خاطر که در خاورمیانه

تقسیم

مهم‌ترین عمل اصلی ریاضت‌هایی بود که بود

چیزی تغییر نمی‌کند در نقطه‌ای از یک دوازدهم سال

و هر سال

هنوز

دنبال کسی

که همه چیز را بچرخاند

برود را

باور کنم را

می‌شود را

با همه‌ی آدم‌های دیگر

و دست آخر

باور کنم می‌شود را

خاطراتم را دست‌کاری می‌کنم

همان‌طوری می‌شود که نمی‌شود

همان‌طوری که شخم زدن از این رو

به آن رو می‌کند آدم را

قبلن لیلا بود این صادقی

از امروز خودش را اینطور معرفی می‌کنند

                 ليلا

                 نقطه

                يكي بود

                   نه

                يكي نبود

                من بودم

         درواقع من هم نبودم

                 همين

                  نقطه

                  صادقى

 

 






ثبت نظرات


موضوع
نام و نام خانوادگی
ایمیل
شماره تماس
وبلاگ یا سایت
توضیحات