شرایط ارسال اثر اعضا هیئت تحریریه تماس با ما
فرو افتادم
با فصلی که ازخزان
برخاسته بود
آن گاه که شاخ های آن نفیر
در من می دمید
و دست هام در نیایش خاک
گره می خورد
رنج را زدودم از خار
چرا که
اندوهان رنج رستنی بود
من از رنج هایم بزرگتر شدم
فرناز_جعفرزادگان