فرناز جعفرزادگان
بهل
بهل
و برخیز
که
هل هله می خوانند خفاش ها
بر
هلال بلند شب
که جولانگاه تاریکی ست
غور کن برتن
که
غوکان
از
گوراب ، تن ها
قور قور قور می دانند
و
هلاهل می خورانند
بر برکه ای بکر
که یکان یکان ما
تکانه
ای ست برای فکر
برخیز
برخیز
از تماشای جغد تاریک
که زمان گوری ست در گرو
جهان
و
جهان گوری ست در گرو...
فرناز_جعفرزادگان