شعری برای مهری که تا بلندای کوه نامش جاریست
فرناز جعفرزادگان
شعری برای مهری که تا بلندای کوه نامش
جاریست
گاهی حرف
از گلوی پرنده
بال میشود
گاهی، وبال
و حرف هر ردی
درجایی میماند
و رد هر حرفی
اما
تنها پرواز میداند
رد پای هیچ پرندهای
درآسمان نمیماند.