ناهید حسینی
مهری جعفری را باید دوباره شناخت!
ناهید حسینی (پژوهشگر امور
زنان و آموزش)
مهری،
زن جوانی که هم وکیل دادگستری بود و هم کوهنورد و هم شاعر؛ در غالب هر کدام از این
شخصیت‌ها، او به عنوان فردی موفق و توانا به حساب می‌آمد، یعنی در واقع مهری یک
نفر نبود بلکه سه نفر به شمار می‌رفت. به همین دلیل، امروز هم جامعه حقوق بشری، هم
جامعه ورزشی وهم جامعه ادبی، هر کدام احساس می‌کنند عضوی از جامعه خود را از دست
داده‌اند.
مهری
به عنوان یک وکیل در عرصه حقوق بشر و به خصوص حقوق زنان، فعالیت داشت. در نهادهای
بین‌المللی شرکت و سخنرانی می‌کرد و داوطلبانه با گروه‌های مختلف زنان به عنوان
مشاور حقوقی، همکاری داشت. خود او نمونه یک زن مبارز بود که دارای استقلال شخصیتی
وفکری خاصی بود، در تصمیم گیری، سنجیده و حساب شده نظر می‌داد. او شغلی داشت که
مورد حمایت فرهنگ مردسالار نبود، اما سرسختانه هویت شغلی خود را در ایران حفظ کرد
و حتی در طول مدت کوتاه زندگی خود در لندن، توانست به عنوان یک شهروند مسول و
موفق، خود را در جامعه جا بیندازد. مهری برای ایجاد تغییر در اطرافش، تلاش داشت
همیشه بهترین خود را عرضه کند.
مهری
یک کوهنورد با سابقه نیز بود، او یک دهه قبل، صعود انفرادی به قله 7010 متری
خانتانگیری در پامیررا درشناسنامه خود داشت. او عاشق کوه و سنگ بود، باید گفت
کوهنوردی نیز مانند رشته حقوق، دارای ضوابط و مقررات خاص خود است. او بدون برنامه‌ریزی
و آمادگی به استقبال خطر نمی‌رفت. برای رفتن به کوه‌های پابدا، با برنامه‌ریزی
قبلی، دو ماه وقت برای سفرش در نظر گرفته بود.
مهری
به همان اندازه که عاشق سختی سنگ بود، درگیر سرودن اشعار لطیف با مضمون‌های
اجتماعی نیز بود. در سرودن شعر نیز به شکل و مضمون و مفهوم لغات توجه داشت، درست
مثل تنطیم پرونده حقوقی که نیاز به دقت و نکته‌بینی داشت و یا مثل سنگ‌نوردی، که
دقت در انتخاب جای مناسب و حرکت سنجیده پا را ضروری می‌دانست. نکته مهم این است که
مهری در هر سه عرصه از خودش، یادگاری به جا گذاشته است. تجارب مهری، حاوی درس‌هایی
ارزشمند برای جنبش زنان ایران است.
