فرشته افسر
"کسی
نمی داند"
نثار کن آفتابی ِ چشمانت را
بر سردی ِ اِنفرادی ِ سلول ها
بکوب مُهر ِ مرگ را
بر پیشانی ِ بلند ِ سایه ها
و فریاد کن ا ِعجاز ِ امنیت را
از حنجره ی ِ تمام ِ پنجره ها
خطوطِ اِعلامیه ها پُر است از چَرند های ِ دیروزی
کسی نمی داند
کسی نمی داند
که در خطوطِ دستهای ِ توست
رمز ِ پیروزی
فرشته
افسر